Ulga prorodzinna dla rodzica faktycznie sprawującego opiekę

Fiskus stoi na stanowisku, że rodzice po rozwodzie, którzy nie ustalili między sobą zasad podziału ulgi prorodzinnej powinni dzielić się ulgą po połowie. Nie wydaje się, żeby taka interpretacja przepisów należała do najtrafniejszych, gdyż mocno wypacza cały sens przyznawania tej ulgi. Tak niezrozumiałej interpretacji przepisów nie stosują sądy, które w większości przyznają prawo do korzystania z ulgi rodzicom, którzy faktycznie ją sprawują.

Definicja „wykonywania władzy rodzicielskiej” wg Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Rodzice, którzy mimo, iż nie sprawują rzeczywistej opieki roszczą sobie prawo do odliczania połowy wysokości ulgi prorodzinnej, argumentują ten fakt, tym, że sąd nie odebrał im władzy rodzicielskiej. Przepisy podatkowe mówią, że prawo do ulgi mają rodzice, którzy wykonują władzę rodzicielską. Wydawałoby się zatem, że sprawa jest jasna, zgodnie bowiem z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym wyraźniej istnieje podział między posiadaniem władzy rodzicielskiej, a wykonywaniem tej władzy. Stosując definicję zgodną z KRiO trzeba by uznać, że to rodzić, który na co dzień jest z dzieckiem, poświęca mu czas, dba o jego zdrowie, naukę i wychowanie jest uprawniony jest do otrzymania ulgi.

Stanowisko fiskusa

Niestety fiskus zdaje się nie rozróżniać tego rodzaju cech i działań rodziców. Zdaniem organów podatkowych rodzicom rozwiedzionym przysługuje po połowie ulgi, o ile żadnemu z nich nie odebrano władzy rodzicielskiej i o ile nie ustalili oni innego podziału ulgi między siebie. Zachodzi pytanie, dlaczego w ustawie podatkowej zostało użyte sformułowanie „wykonywanie władzy rodzicielskiej”, miast „posiadanie władzy rodzicielskie”. Skoro bowiem organy podatkowe uzależniają prawo do korzystania z ulgi od samego bycia rodzicem, któremu nie odebrano władzy rodzicielskiej, w ustawie powinien być zapis o „posiadaniu władzy rodzicielskiej”.

Inaczej niż organy podatkowe sprawę interpretują sądy. W sytuacji, gdy jeden z rodziców nie interesuje się dzieckiem (zainteresowania dzieckiem nie należy mylić z regulowaniem alimentów), nie wypełnia opieki nad nim, zdaniem sądu nie ma prawa do korzystania z połowy ulgi rodzinnej, nawet wtedy, gdy nie odebrano mu władzy rodzicielskiej. Zdaniem sądu podejście, które stosują organy podatkowe prowadzi do wydawania decyzji niesprawiedliwych, nieracjonalnych i niweczących cel przepisu. Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy nowelizującej wprowadzającej ulgę (Dz.U. z 2006 r. nr 217, poz. 1588), chodzi o przyznanie jej temu rodzicowi, u którego dziecko faktycznie przebywa – zauważył sąd.

Wyroki korzystne dla rodziców, którzy faktycznie sprawowali opiekę nad dzieckiem wydał m.in. WSA w Białymstoku z 19 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Bk 242/15, WSA w Gliwicach w wyroku z 5 maja 2015 r. (sygn. akt I SA/GL 609/14.

Interpretację fiskusa podzielił natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w listopadzie 2014 r. (sygn. akt II FSK 2528/12).

Aby uchronić się przed tego rodzaju problemami warto spróbować ustalić tę kwestię w momencie rozwodu. Jeśli natomiast rozmowa nie jest z różnych przyczyn możliwa, wówczas, w razie niekorzystnej interpretacji fiskusa, należy zwrócić się o pomoc w rozstrzygnięciu sporu do sądu.

Jeśli poszukujesz informacji w zakresie finansowania przedsiębiorstw lub obniżenia kosztów prowadzonej działalności gospodarczej to napisz. Postaramy się skutecznie doradzić i zaproponować najlepsze rozwiązanie.